شکل دهی دلبستگی ایمن در کودک

✔توصیه می‌شود وقتی والد می‌خواهد کودک را ترک کند، با او راجع به علت ترک محل و موقعیت صحبت کند و به او اطمینان دهد که مجددا پیش او بر می‌گردد.

✔نوراد یا نوپا باید آماده شدن و یا به عبارتی د‌قیق‌تر، لباس پوشیدن والد خود را برای رفتن به بیرون ببیند. در همین زمان، صحبت با کودک را نباید فراموش نکرد. به طور مثال، مادر باید در هنگام آماده شدن، به کودکش توضیح دهد که تا قبل از شیر خوردن ظهرت، بر می‌گردم.

✔پس از بازگشت و رسیدن به منزل، مادر باید به نوزاد و یا نوپای خود ابراز همدردی کند و بگوید از اینکه کودک دلبندش در نبودِ او چقدر اذیت شده، ناراحت است و او را می‌فهمد و درک می‌کند. نگران نباشید! نوزاد شما، حرف‌هایتان را درک می‌کند.

✔شاهدی از اینکه نوزادان، حرف‌ها و کارهای اطرافیان بخصوص مادر خود را متوجه می‌شوند و درک می‌کنند این است که در یک تحقیق، مادرانِ باردارِ سیگاری، وقتی سیگار می‌کشیدند؛ جنین آنها دچار تپش قلب می‌شد. وقتی هم که به مادران سیگاری گفته شد، فکر کنیدکه در حال سیگار کشیدن هستید؛ باز هم جنین آنها به تپش قلب مبتلا شد. پس مطمئن باشید وقتی مادر با نوزادش صحبت می‌کند، او آرام می شود و به صحبت مادر گوش می‌دهد.

✔طبق دیدگاه اریکسون، صحبت مادر با نوزاد، آرامش را برای او به ارمغان می آورد. وقتی دلبستگی صورت می گیرد، کودک صبر می کند و می فهمد اگرچه در زمانی نیازش برآورده نمی شود، اما اطمینان دارد والدین یا مراقبش می آیند و این نیار او را در زمانی دیگر جبران می کنند. بنابراین همزمان با دلبستگی مطلوب، مفهوم اطمینان و انتظار هم در نوزاد شکل می گیرد و این اطمینان در نوزاد شکل می گیرد که انتظارِ من، مرا نا امید نمی کند. در نتیجه باید گفت زیر بنای اطمینان، دلبستگی است.

✔در کنار صحبت مادر با کودک، لحن کلام هم مؤثر است چرا که کودکان متوجه این لحن و آهنگ کلام و رابطۀ ضمنی موجود در آن می‌شوند.

✔به کودکِ دلبندِ خود اجازۀ بروز عواطف را بدهید. مثلا به او نگویید: «من که به تو گفته بودم دارم میرم بیرون! تو چرا باز گریه کردی؟

✔با دادن آگاهی به کودک راجع به علت حضور و غیاب و دلیل رفت و آمدهایمان، او را جستجوگر و فعال تربیت می‌کنیم تا مبادا به اشتباه برداشت کند که هر چیزی در این دنیا می‌تواند بی دلیل بیاید و بی خود و بی جهت هم از بین برود!

✔در هنگام بازگشت والد، علیرغم اینکه او با خوشحالی و گشاده رویی با کودک خود ارتباط برقرار می‌کند اما ممکن است کودک، ترش رو و عصبانی باشد. در این حالت باید افزون بر محبت کلامی، از چاشنی‌های دیگر محبت مثل نوازش کردن، در آغوش گرفتن و بوسیدن فرزند هم استفاده کرد.

✔گذراندن زمان بیشتر والد (مادر) با کودک و آگاه کردن او از این مطلب که مادر کجا می‌خواهد برود؟ (سر کار) و چه زمانی به خانه بر می‌گردد؟ (قبل شیر خوردن ظهر) باعث می‌شود کودک راحت‌تر و با تنش کمتری، غیبت طولانی مدت مادر را تحمل کند و به بازگشت مجدد مادر خود، امیدوار باشد.

✔محیط مناسب، تلاش جدی، بی وقفه و مهربانانۀ والدین کمک می‌کند تا دلبستگی ایمن در کودک و خانواده شکل بگیرد.